Ik mag er zijn
Het wordt pijnlijk zichtbaar dat je als individu zelf de kracht moet hebben om gezond in deze samenleving te staan.
Ook de sociale gezondheid wordt behoorlijk onder vuur genomen.
Als puntje bij paaltje komt sta je in veel gevallen er alleen voor en mocht je soms positieve reacties of hulp krijgen van anderen is dat opvallend geworden.
Houdt dat in dat we daarmee ook weerbaarder zijn geworden? helaas is dat niet zo naar mijn idee. Pestgedrag is nog alom aanwezig.
Ik zie ook een tegengestelde beweging, mensen zoeken en vinden hun support en plezier in kleine groepjes, terwijl van overheidswege aangestuurd word om op zo groot mogelijke schaal support en plezier aan te reiken, liefst op Europese schaal. Naar mijn idee wordt hier de plank enorm mis geslagen.
Het lijkt wel of geld steeds belangrijker wordt als resultaat van de samenleving.
Ons uitgangspunt ‘Alles is goed’, wordt hiermee lastiger te handhaven.